Panaromik Röntgenler: Panaromik radyografiler, ağızdaki mevcut dişlerin tamamını, gömük dişleri, dişleri çevreleyen kemik dokusunu, çene kemiğinin tamamını, ağız gölgesindeki fizyolojik ve patolojik boşlukları ve eklemleri tek seferde ve aynı görüntü içerisinde incelemeye olanak sağlayan bir ağız dışı görüntüleme tekniğidir. Özellikle kontrol amaçlı genel ağız muayenesinde, gömülü diş çekimi, rezeksiyon, ufak kistler gibi basit cerrahi işlemlerde kullanılır. Tüm dişlerin tek seferde görüntülenmesi, seri periapikal çekimlere kıyasla hastanın daha az radyasyona maruz kalmasını sağlarken, hekime de genel bir değerlendirme yapabilme şansı tanır.
Periapikal Röntgenler : Panaromik radyografilerde tespit edilen şüpheli durumlar hakkında daha detaylı görüntü alınması amacıyla kullanılan, sadece birbirine komşu birkaç dişin ve bu dişleri çevreleyen kemik dokusunun görüntülenebildiği bir ağız içi görüntüleme tekniğidir. Detay olarak panaromik radyografilere kıyasla daha üstündür. ,
Dijital Röntgenler (RVG): Geçmiş yıllarda kullanılan negatifli radyoloji teknikleri, gerek banyo aşamasındaki zaman kaybı, gerekse kullanılan banyo solüsyonunun içerisindeki kimyasallar ve röntgen filminin içerdiği kurşunun çevreye zarar vermesi gibi birçok dezavantaj içermekteydi. Ayrıca bu teknikte filmler kolaylıkla zarar görebilmekteydi. Günümüzde gerek panaromik, gerekse periapikal röntgen filmlerinin yerini dijital sensörler almıştır. Bu sayede çekilen röntgene ait görüntüler anında bilgisayar ekranında görülebilmekteyken, aynı zamanda bu görüntüler üzerinde istenen renk ayarları, büyültme-küçültme işlemleri ve ölçümler yapılabilmektedir. Bu teknikte hastanın maruz kaldığı radyasyonda ciddi ölçüde azalmıştır. Ayrıca görüntülerin bilgisayar ortamında hasta dosyasında saklanabilmesi veya gerekli durumlarda internet ortamından paylaşılabilmesi de önemli bir avantajdır.